به نقل از «تسنیم»

راه ارتباطی مردم با امام جواد(ع) در دوران خفقان عباسی

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۸۹۹۳۵

امام جواد (ع) که تحت مراقبت شدید مأمون بودند، نمی‌توانستند کرسی درس رسمی داشته باشند. اما شاگردان و وکلایی داشتند که خود را در لباس‌های مختلف و با عناوینی به محضر آن حضرت می‌رساندند و مطالب مردم را به ایشان اطلاع می‌دادند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، رسیدگی به امور مردم، تربیت شاگردان و فرستادن نمایندگان به مناطق مختلف جهان اسلام از جمله فعالیت‌هایی بود که در دوران ائمه اطهار علیهم السلام به خصوص امامان آخری با دقت پیگیری می‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در زمان امامت امام محمد تقی (ع) هم این روند ادامه داشت و آن حضرت در مدت عمر کوتاه خود تعداد زیادی از شیعیان و حتی اهل سنت و پیروان سایر ادیان را از دانش الهی خود بهره‌مند کردند.

حجت‌الاسلام محمود سبایی، کارشناس اسلامی، در یادداشتی به بررسی تلاش‌های پیگیر امام جواد علیه السلام برای ترویج آموزه‌های اسلام و قرآن پرداخته است.

امامی که باب‌الحوائج شد

تفاوتی میان زندگی و مرگ انبیا و اولیای خدا وجود ندارد؛ امام جواد علیه السلام هم از این قاعده مستثنی نیستند. به طوری که هنوز هم بعد از 14 قرن، ما همچنان از جود امام جواد علیه السلام بهره‌مند می‌شویم. چون باب رحمت هیچ‌گاه به روی مردم بسته نمی‌شود. به همین دلیل است که امام جواد علیه السلام یکی از ابواب حوائجی است که خداوند متعال گشایش امور مردم را به برکت آن حضرت و به دعای ایشان انجام می‌دهد.

اشاره آیت‌الله بهجت(ره) به سرّ مستودع و رازی در وجود حضرت زهرا(س)

از جمله توصیه امام رضا علیه‌السلام در جهت نشان دادن شخصیت جوادالائمه بوده و موجب شد درب خانه آن بزرگوار نه تنها در زمان زندگی آن حضرت در دنیا، بلکه در طول تاریخ به روی مردم باز باشد و امروزه هم ما متوسل به باب‌الحوائج شده و درب رحمت الهی به وسیله دعای آن حضرت باز می‌شود.

برکت وجودی امام به قدری بود که در طول زندگی کوتاه در دنیا، به تربیت شیعیان مشغول بودند و در راستای آموزش و تبلیغ ائمه پیشین، این روند در دوران حضرت نیز پیگیری و انجام شد. ضرورت‌هایی در جامعه وجود داشته که امام جواد علیه‌السلام در دوران کوتاه امامت خود از این امر غافل نشدند و سایر ائمه اطهار علیهم‌السلام نیز تا این اندازه بر تربیت شاگردان متمرکز بوده و توجه داشته‌اند.

تحلیل سلبریتی‌گرایی بر اساس سبک زندگی حسینی + فیلم

فراهم کردن مسیر ارتباط مردم با امام

در زمان امام موسی بن جعفر علیه‌السلام چون آن حضرت شاهد بودند که بنی‌عباس به دنبال انوار امامت است، آن حضرت پیش‌دستی کرده و شبکه‌ای را تحت شبکه وکلا در سرزمین بزرگ اسلامی طراحی کردند. چراکه با فراست و علم خود می‌دانستند که امکان دسترسی مردم به آن بزرگان و فرزندان ایشان روز به روز سخت‌تر و دشوارتر خواهد شد؛ بنابراین با آماده کردن شبکه وکلا، کانال‌های ارتباطی مردم با امامت را فراهم کردند.

بخش زیادی از شبکه وکلا از شاگردان امام صادق علیه‌السلام بودند که در شهرها و روستاهای آن زمان وکالت دادند. در مکان‌هایی که مردم امکان دسترسی به امام زمان خود را نداشتند، مطالب و سؤالات خود را از طریق وکلا به امام می‌رساندند و آن حضرت از ناحیه همان وکلا با مردم ارتباط برقرار می‌کردند.

این ماجرا تا زمان امام رضا علیه‌السلام نیز ادامه داشت. امام جواد علیه السلام نیز این شبکه را به طور دائم توسعه دادند. به طوری که تا زمان امام حسن عسکری علیه‌السلام روزبه‌روز بر دامنه و گستردگی آن افزوده شد. تا اینکه در دوران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف این شبکه توسعه پیدا کرد و وکلای خاص و عام ایجاد شدند.

تلاش مثال‌زدنی امام حسین (ع) برای «حفظ خانواده»

البته امام جواد علیه السلام که تحت مراقبت شدید مأمون بودند، نمی‌توانستند کرسی درس رسمی داشته باشند. با این وجود شبکه وکالت را کنترل و هدایت می‌کردند. ایشان در بحران‌های سخت آن دوران، شاگردان و وکلایی داشتند که خود را در لباس‌ها و عناوین مختلف به محضر آن حضرت می‌رساندند و مطالب مردم را به عرض ایشان می‌رساندند. به این ترتیب شبکه وکالت ائمه اطهار علیهم‌السلام تا امروز پابرجا باقی مانده است. درست است که ایشان کرسی درس رسمی نداشتند اما مباحث و معارف را به طور مخفیانه از طریق افراد مورد اعتماد در میان گذاشته و با آنها در ارتباط بودند.

به این صورت آن حضرت پاسخگوی مشکلات جامعه آن زمان و حتی جامعه نظام بشری در طول تاریخ بوده‌اند. چراکه آن پرسش‌ها، دردها و سؤالات جامعه امروز هم هست و امروز با طرح برخی مسائل و پاسخ‌هایی که به مردم می‌دادند، بسیاری از مشکلات انسان‌ها در طول تاریخ حل خواهد شد.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: امام رضا ع سبک زندگی ایرانی اسلامی امام جواد ع امام جواد علیه السلام امام جواد ع زمان امام آن حضرت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۸۹۹۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خنثی‌سازی فتنه مدعیان دروغین مهدویت توسط امام صادق (ع)

امام صادق علیه‌السلام ضمن آنکه بحث و درس‌هایی در زمینه‌های مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانه‌ای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند تا از فتنه‌ای عظیم جلوگیری کنند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عصر امام صادق علیه‌السلام یکی از پر تنش‌ترین و پر هیاهوترین دوران تاریخ اسلام محسوب می‌شود. وجود مکاتب مختلف فکری، تنش‌های سیاسی بین حکام بنی امیه و بنی العباس، و همچنین محصوریت و مظلومیت شیعیان به دلیل بروز اختناقات سیاسی ـ امنیتی بخشی از مسائل مربوط به آن دوران است.

در این بین آنچه که سبب بروز رخنه و فتنه‌ای عمیق برای ضربه زدن به جریان تمدنی دین مبین اسلام بود، رویش مدعیان دروغین مهدویت بود که اتفاقاً از دل جریان عباسیان بر آمد؛ زیرا آنها برای مشروعیت‌‌بخشی به خلافت خود و جلب رأی عمومی، دست به جعل و تحریف روایات زدند و بر خلاف روایات صحیحی که نسل مهدی(عج) را به پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین می‌رسانند، روایاتی جعل کردند که امام زمان عجل الله تعالی فرجه را از نسل عباس، عموی پیامبر معرفی می‎کرد، از جمله این روایات، حدیث خُزاعی است که گفت المَهدیُّ مِن وُلدِ العَباس؛ مهدی از فرزند عباس است.

افزون بر اینکه فضای فکری و جوّ قالب بر مردم در سال‌های پایانی حکومت بنی‌امیه به قدری ملتهب و مناسب قیام بود که افراد مختلف به امید رهایی از حکومت ظالمانه و غاصبانه بنی‌امیه دست به قیام‎های متعددی زدند که در این بین موضوع جانشینی یکی از خاندان رسول خدا به عنوان مهدی (عج) از جایگاه ویژه‌‏ای برخوردار بود؛ از مهم‌ترین این قیام‌ها می‌‏توان به قیام زید بن علی، قیام معاویه طالبی، قیام خراسانیان و قیام نفس زکیه اشاره کرد.

تعمیق باورهای مهدویت و مبارزه با مدعیان دروغین در سیره امام صادق(ع)

در چنین شرایطی است که امام صادق علیه‌السلام ضمن آنکه بحث و درس‌هایی در زمینه‌های مختلف علمی، معرفتی، فقهی و فلسفی با شاگردان خویش داشتند، فصل جداگانه‌ای را به صورت مستقیم به موضوع مهدویت اختصاص دادند. در این راستا احادیث متعددی را درباره موضوع مهدویت بیان فرمود تا از تحریف واقعیت جلوگیری شود. از یک سو به بیان شکل و شمایل و نام امام زمان و انتساب ایشان به خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌پرداختند تا مهدی واقعی از مهدی دروغین شناخته شود و از دیگر سو به زمان ولادت آن حضرت در آینده اشاره می‌کردند تا جایگاه مدعیان دروغین مهدویت را متزلزل کنند و از طرفی، به تبیین عصر غیبت و دوران آخرالزمان می‌پرداختند تا نشان دهند هنوز زمان زیادی تا ظهور آن دوران باقی مانده است. دسته‌ای از روایات هم خاصّ شیعیان برای مواجهه صحیح با جریان مهدویت و فتنه‌های آخرالزمان و ارائه تبیین صحیح نسبت به عصر غیبت، دوران قیام امام و عصر ظهور بود.

عبرتی آخرالزمانی از تاریخ امام صادق (ع) / چرا خداوند به دولت‌ها فرصت حکومت می‌دهد؟

در ادامه سه نمونه از این احادیث را می‌خوانیم:

امام صادق علیه السلام درباره خصوصیت‌های ظاهری امام عصر عجل الله تعالی فرجه فرمود: «لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ کَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْکِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ دراز قامت متکبر و کوتاه قامت چسبیده [به زمین کوتوله] نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینه‌ای فراخ، پیشانی ای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست، چون دانه مشک که بر قطعه عنبر ساییده شده است.»

همچنین در روایتی دیگر درباره لزوم وجود حجت خدا در زمین و ضرورت ملازمت با او فرمود «مَا تَرَکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَرْضَ بِغَیْرِ إِمَامٍ قَطُّ مُنْذُ قُبِضَ‏ آدَمُ‏ ع یَهْتَدِی بِهِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ مَنْ تَرَکَهُ ضَلَّ وَ مَنْ لَزِمَهُ‏ نَجَا حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ خدای عزوجل از آن زمان که حضرت آدم (ع) از دنیا رفت، هرگز زمین را بدون امام رها نکرد، تا مردم به واسطۀ او به سوی خدای عزوجل هدایت شوند و امام، حجت بر بندگان است، کسی که از او دست بردارد، گمراه شده و آن‌کسی که ملازم او باشد، رهایی یافته است، این حقی است بر خدای عزوجل.» (کمال الدین و تمام النعمة (شیخ صدوق) ج‏1، ص221)

یا در یک روایت با موضوع ارائه تبیین رفتاری در دوران غیبت امام فرمود: «مَا أَحْسَنَ‏ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ ... َ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِی‏ءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْس‏»؛ یعنی چقدر صبر همراه با انتظار فرج خوب و زیباست ... بر شما باد بر صبر کردن. جز این نیست که فرج (قائم) در هنگام ناامیدی فرا می‌رسد.» (کمال الدین و تمام النعمة، ج‏2، ص645)

تمام این دست از احادیث تنها گوشه‌ای از اقدامات آشکار امام در راستای مهدویت و امر ظهور بود که همین امر سبب شد تا شیعیان به فتنه نیفتند و از مسیر حقیقی منحرف نشوند؛ چرا که هرگونه انحراف در شیعیان عصر امام، مساوی بود با انحراف شیعیانی که بناست در عصر غیبت با همان احادیث رسیده از صحابه و یاران عترت در زمینه فقه آل محمد صلی الله علیه و آله و معارف بر حق ایشان، عصر غیبت را با کم‌ترین آسیب سپری کنند.

یادداشت: سعید شیری

انتهای‌پیام/